Birikmiş sırlar örüyoruz yazdığımız
yazılara... Tutamadıklarımız var içlerinde, cümlelerden sarkıyorlar...
Kalemin mürekkebiyle dağılıyorlar etrafa...
Tırnaklarla
kaplıyoruz... Virgül tutulması yaşıyoruz... ve ben hep diyorum en
geçerli olanı nokta nokta ile bitirip, nokta nokta ile başlıyoruz...
Ne anlam yükü taşıyor değil mi? Minicikliğine bakmadan...
Sonsuz bir şey...
Sonlu bir şey anlatıyor...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
ula sen yormazsın şimdi kendini., yor/ula.. .).)