Vassili Kandinski // Ahmet Ada

 

 

 

Vassili Kandinski


Sn.Petersburg sokakları ıssız
çıplak ağaçlar kar altındaydı
Vassili mutfak penceresinden
bakıyordu, bakışı delip geçiyordu
yüzyılı

‘bu kış da kalalım Sn.Petersburg’da’
dedi Vassili, ‘ah Nina, dün ütopya
olan bir gün gerçek olacak, sınırlar
ve duvarlar ortadan kalkacak’ diye
devam etti. Nina, mutfak penceresinden
ay ışıksız göğe bakıyordu, ‘tinsel
hayatın hep önünde olacak sanat’
dedi Vassili. Nina dönüp Vassili’nin
gözlerine baktı, bir gelincik tarlası
açılıyordu denize, bir pano renklere
bulanmış uçuyordu Sn.Petersburg-
Paris arasında, ‘taptaze düşünceler
bunlar diye geçirdi içinden Nina,
‘tıpkı yağan kar taneleri gibi’

 

Ahmet Ada