Kayd-ı hayat defterinde geçti adımız
Okuduk cismi, gülen ve ağlayan gözlerimizle
Lakin bakmadık kendi sahifemize…
Ne ki, indirmişiz nesne peçesini yüzümüze
Tuttuk, her cismini koyduk varlık kesemize
Soyan da soyulan da bizdik, körlük bizde!
Koyuna gülen keçi kendi kıçına bakaydı!
Der miydi "ahretlik! Kuyruğunu sallarken gördüm avret yerini"
Güler miydi, görmeden kendi edep mahallini!
Kali Rind
http://kalirind.blogspot.com/
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder
ula sen yormazsın şimdi kendini., yor/ula.. .).)